Het reisverslag over Corsica van de familie Klein

Niks is leuker dan reisverslagen van andere Nederlanders. Dit keer delen we het verhaal de familie Klein. Pa en ma (49 jaar) en zoon (17 jaar) met zijspan en aanhanger naar Corsica. Reisperiode: juli/augustus 2015.

Het is de 5e keer dat wij met de motor richting Corsica gaan. In ’90, ’91 en ’95 op de motor met z’n tweeën met een klein tentje. In 2003 en in 2015 met het zijspan. Eerst met beide zonen, dit jaar alleen met de jongste. Omdat dit zijn laatste vakantie met ons is, mocht hij de bestemming bepalen. Hij kan zich nog een klein beetje herinneren van 2003, vandaar nog een keer naar Corsica, voor ons zeker geen straf.

17 t/m 21 juli

17-7: We vertrekken om 4 uur ’s nachts, dan zijn we voor de spits het Ruhrgebied door. We zien wel hoe ver we komen. Het gaat lekker, en we overnachten op camping Gottardo, een prettige doorgangscamping met goed restaurant en zwembad.

18-7: Door naar Pisa, waar we voor een paar nachten camping Torre Pendente hebben besproken. Van hieruit bezoeken we Pisa en Lucca (prachtige stad, grote aanrader!).

21-7: Om 7 uur in de haven van Livorno, voor de overtocht naar Bastia. Aangekomen op Corsica rijden we naar Porto Vecchio en we vinden een plekje op camping La Baie des Voiles (met klein zwembad). Beetje rommelige camping, beetje passen en meten, tent tussen de rotsen geparkeerd, even opletten dat je niet op een mierennest gaat staan.

Onze zoon staat iets verderop met zijn slaaptentje. We betalen ongeveer € 34,- per nacht. Vlak bij de camping is een heel klein supermarktje, en iets verderop een enorme Géant, alles te krijg behalve een ventilator. Het is extreem warm (elke dag zo’n 38 graden), zelfs de Corsicanen vinden het erg warm. In de omgeving van Porto Vecchio zijn prachtige baaien, we bezoeken San Ciprianu en plage de Santa Giulia. Vergeet je duikbril en snorkel niet!

’s Avonds flaneren en en op een terrasje zitten in Porto Vecchio. Het is erg druk, maar wel heel gezellig. Moeilijk om te parkeren, gelukkig hebben wij maar een klein plekje nodig. Bij de farmacie 2 tubes Biafine gehaald, superspul voor als je een brandwondje hebt (wordt in NL niet verkocht). En natuurlijk een prachtig gedroogde worst (charcuterie de Corse) voor thuis. Sowieso is de hele kuststrook van Corsica erg druk met toeristen. Ga je iets het binnenland in, is het gelijk een heel stuk rustiger.

24 t/m 31 juli

24-7: We gaan een rondrit maken. We duiken een klein weggetje ten zuiden van Porto Vecchio in en via Levie (wat drinken bij een klein barretje) door via St. Lucie-de-Tallano naar Zoza. De motor op de parkeerplaats net buiten Zoza (niet te verwarren met Zonza) lopend met de zwemspullen naar beneden, naar de rivier. Geweldig is het hier. Midden in de natuur, bij het water. Kinderen duiken van de hoge rotsen af het water in.

Heerlijk uitgerust en verfrist rijden we verder. Een panini eten in Quenza en via de indrukwekkende Col de Bavella (zowaar een heel klein spatje regen!) rijden we terug naar de camping.

26-7: We vertrekken richting Ajaccio, om in de omgeving van Porticcio een volgende camping te zoeken. We rijden via Muratello, Tirolo en Foce di Mela. We lunchen aan de D268, heerlijke charcuterie bij A Machja. Ze verhuren ook studio’s.

We rijden boven Sartène langs naar Propriano en via de kust naar Porticcio. We installeren ons op camping Europe, ca. € 30 per nacht. Behalve een restaurant is er verder weinig, maar lopend vanaf de camping sta je zo op het strand en het is een mooie uitvalsbasis om van hieruit e.e.a. te ondernemen.

28-7: We bezoeken A Capulatta, een schildpaddenpark aan de N193 schuin boven Ajaccio. Het is erg leuk om eens te zien. Het park is mooi aangelegd en met deze warmte is het heerlijk toeven onder de bomen. Wat zijn er veel verschillende soorten! Van heel klein tot indrukwekkend groot. Je kan hier prima een paar uur door brengen. Er staan verschillende picknicktafels, fijn in de schaduw gelegen. Erg welkom in deze hitte. Je kan wat te eten bestellen maar we zien ook hele families met een koelbox hun meegebrachte lunch nuttigen.

We rijden verder naar Cascade du Voile de la Mariée aan de D27. Even zoeken, je moet deze weg echt een stukje in voor je er bent. Een redelijke klim naar boven, maar dan sta je ook onder de waterval met prachtig uitzicht. Onderweg terug naar de camping eten we crèpes in Bastèlica.

30-7: We pakken alles weer in de aanhangwagen en op de motor en gaan op weg naar de derde en laatste camping. Onderweg stoppen we in Cargèse. We bewonderen de beide kerken die tegenover elkaar liggen. Wat een prachtig stadje is dit toch. We kopen wat souvenirs en drinken wat op een balkon met uitzicht op de kerken en de baai. We kopen bij de boulangerie/patisserie lekkere taartjes.

Verder via Piana en de Calanques naar Porto. Er is plek op camping Sole e Vista. Dit is een wat luxere camping, we betalen ruim E50. Wel met prachtig zwembad met uitzicht over de baai van Porto en een bar/restaurant. De eigenaar is allerhartelijkst. Net buiten de camping is een supermarkt en even verderop nog één.

31-7: ’s Middags gaan we naar Piana. Midden in Piana slaan we rechtsaf en via een steil weggetje (zo kennen we het “oude” Corsica van jaren geleden weer) naar het strand van Ficajola. Motor parkeren en naar beneden lopen. We komen op een erg leuk strandje tussen de rotsen in. Wel zelf eten/drinken meenemen, er is verder niets. Met snorkelen veel visjes gezien.

’s Avonds is er Corsicaanse muziek bij het zwembad op de camping. De maan schijnt net boven de bergen, we genieten.

De laatste 6 dagen

2-8: we hebben een boottochtje besproken vanuit Porto naar het natuurreservaat Scandola, met een tussenstop in Girolata (voornamelijk restaurants voor de toeristen, maar leuk om eens doorheen te wandelen). Onze boot is een kruising tussen een speedboot en een gewone boot en tot groot plezier van onze zoon stuitert de kapitein in een flink tempo met een beetje stunten terug naar de haven. We kopen wat souvenirs en sluiten af met een heerlijke pizza in Porto.

3-8: We hadden plannen om deze vakantie te gaan canyoningen, maar de hitte heeft ons er tot nu toe vanaf gehouden. Een paar dagen geleden hebben we reklamebordjes gezien voor een helikoptervlucht vanuit Piana. We overleggen even. Canyoning hebben we eerder gedaan, een helikoptervlucht nog nooit! De keuze is (ook i.v.m. de hitte) gauw gemaakt.

We hadden een foto gemaakt van het reclamebord, en bellen het aangegeven nummer. Gewoon naar het terrein richting Piana komen en dan kunnen we mee! Er staan al een aantal toeristen te wachten. Het duurt niet lang voor we aan de beurt zijn. Spannend! De piloot maakt een rondvlucht over de baai van Porto (mét duikvlucht) en langs Scandola. Een ervaring rijker staan we zo’n 8 minuten later weer aan de grond. We gaan Piana in. We zoeken een terrasje onder de bomen op en kopen wat laatste souvenirs.

4-8: Zoon gaat liever naar het zwembad, wij zwerven nog even door Porto. We drinken wat op het strand bij U Pescardu, wat we herkennen van onze vakantie uit 1995. De eigenaresse verteld dat zij dit restaurant nu 35 jaar runt. De toenmalige camping is er niet meer. We zien de helikopter weer overvliegen.

Eind van de middag rijden we zo’n 10 km. naar het noorden. Helaas is het strand een kiezelstrand en er zijn behoorlijk wat wespen. We blijven niet zo lang, we willen vanavond de zon onder zien gaan bij café Les Roches Bleues, even voor Piana. We eten een ijsje op het terras met uitzicht over de baai en de rode rotsen van de Calanques en genieten van de prachtige zonsondergang.

5-8: onze laatste dag op Corsica. Uitgezwaaid door de eigenaar van de camping rijden we weg. We rijden de D84 op via het binnenland naar Ponte Leccia. Eerst lekker koel door het bos, met af en toe wilde (nou ja, wilde…) varkens langs de kant van de weg.

Via de Scala de Santa Regina naar Ponte Leccia. Onderweg lunch, charcuterie. We stoppen bij Domaine Vico (Clos Venturi), een wijnhuis. Jaren geleden hebben we hier wat wijn gekocht, en nu we hier toch langs komen, laten we deze kans niet gaan!!! Check alleen van tevoren even de openingstijden, we hebben 1 1/2 uur in de hitte gewacht…. Je moet er wat voor over hebben.

Wat ingepraat op mijn man, neem nou maar wat verschillende soorten mee, je bent hier nu toch! Onze zoon wil zelfs wel 2 dagen met een doos wijn op schoot in de bak gaan zitten om alles mee te krijgen. Uiteindelijk kopen we in totaal 14 flessen wijn en nemen ook nog een doosje met 6 glazen mee. Dat was wel spektakel op de parkeerplaats, want ja, hoe raken we dat kwijt. Toch gelukt!

We rijden verder via de N193 en slaan linksaf de D5 in. Ook hier weer het Corsica-gevoel van jaren geleden. Zo is er een weg, zo is de weg toch wat minder weg…. Soms een koe (met kalf) midden op de weg, en het is wel spannend of de motor de zware aanhanger wel omhoog kan trekken. Met een beetje beleid rijden we door en stoppen bij Murato, om nog eens het fraaie kerkje te bekijken.

De motor staat mooi in de schaduw onder de bomen, ernaast een waterbekken. Even hoofd en armen afkoelen. We komen aan in St. Florent. Wat een drukte, wat een gekte, wat een toeristen!!! Gelukkig zijn en blijven we toch een motor, en proppen we het span incl. aanhanger overdwars op een paar motor-parkeerplekjes (erg fijn in Italië en op Corsica: al die aparte motorparkeerplaatsen).

We eten de grootste ijsco éver, slenteren door St. Florent en halen herinneringen op. Aan de kade eten we een overheerlijke laatste pizza en we rijden naar Bastia, naar de haven. We staan rijen dik te wachten om aan boort te kunnen. Als we eindelijk aan de beurt zijn, worden we apart gezet, net als alle andere motoren.

Wij gaan als laatste aan boord (om de gaatjes op te vullen?). We zoeken gauw onze hut op, nemen een snelle douche en onder het genot van een koud drankje zien we de laatste lichtjes van Corsica verdwijnen….. Tijd om te gaan slapen.

6-8: Om even voor 7 rijden we van boord af. Het is onvoorstelbaar warm, bijna niet te doen. We gieten tijdens het rijden water over ons heen om een beetje af te koelen. Om 16 uur komen we aan bij camping Am Aachernsee. Neem eerst maar een duik in het meer, zegt de eigenaar. En dat doen we. Het is een prima doorgangscamping, pal aan de snelweg, met heerlijk Grieks restaurantje en fantastisch meertje. We zetten alleen het kleine slaaptentje op en proppen ons er met z’n drieën in.

7-8: de laatste 500 km. We vertrekken om 7.15 uur. Vandaag is het gelukkig iets minder warm dan gisteren en na een laatste stop bij de Mac in Duitsland komen we na een vlotte rit om 14.15 uur thuis aan.

Corsica is en blijft een fantastisch eiland, een aanrader voor iedereen, of je nou van een simpele camping of van een luxe hotel houdt, van stadjes of prachtige natuur, strand of bergen. Dit is zeker niet onze laatste keer geweest!!!

[br][hr][br]