Corsica is de perfecte belichaming van het begrip veelzijdigheid, het eiland is niet voor niets geliefd bij velen. Afgelopen zomer had ik mijn oog laten vallen op Corsica als vakantiebestemming. Met een huurauto wilde ik graag het eiland te verkennen. Maar welke plekken zijn de moeite waard? Ter inspiratie volgt hieronder de route van mijn ontdekkingsreis over het eiland.
Als beginpunt voor de reis koos ik het hart van het eiland, de stad Corte die lange tijd de hoofdstad van Corsica geweest is. Het historisch deel van de stad toont kerken, sfeervolle pleinen en de enige universiteit van het eiland. Deze maakt van Corte een echt bruisende studentenstad, welke wordt omgeven door altijd groene heuvels en het dal van Tavignano. Onderweg naar de volgende bestemming doorkruiste ik dus een prachtig stukje natuur.
Die volgende bestemming werd gevormd door de Calanches de Piana. Wandelend door het immense landschap kon ik de meest bijzondere vormen in de rotspartijen ontdekken en stond ik versteld van het weidse uitzicht over zee vanuit het schilderachtig dorpje Piana.
Nog meer natuurschoon vond ik iets ten noorden van Piana; na eenvoudigweg het volgen van de kustweg bereik je al snel het Scandola Nature Reserve. Het schiereiland is door UNESCO opgenomen als werelderfgoed en is tevens het enige natuurgebied in Europa dat zowel zee als land omvat. Dit meest ongerepte stukje Corsica is slechts per boot bereikbaar, dus laat de auto achter in Porto en verwonder je na de oversteek over de adembenemende omgeving.
De volgende plek die ik aandeed was Calvi. Het havenstadje wordt ook wel ‘Tuin van Corsica’ genoemd en biedt een even mooi als wonderbaarlijk uitzicht; enerzijds ingesloten door besneeuwde bergtoppen, aan de andere zijde zie je niets anders dan zeewater.
Na het ronden van de top van Corsica, kwam ik in het karakteristieke Bastia aan. Het oratorium van Saint-Croix mag hier niet overgeslagen worden. Maak tijdens je bezoek aan Bastia ook kennis met de wijnen uit deze streek; grotendeels hieraan ontleent zij haar bekendheid, dus proeven is een must! Dat heb ik dus ook zeker gedaan.
Geheel zuidelijk op het eiland ligt het plaatsje Bonifacio, dat vond ik wel het meest vreemde stadje dat ik op het eiland heb mogen aanschouwen. Ik bezocht de rotsmassa, smalle straatjes, dikke stadswallen en authentieke huisjes. Veel meer zal ik niet verraden, dit is echt iets dat je zelf moet zien!
Tot slot van mijn rondreis bereikte ik Ajaccio, de stad maakte een keizerlijke indruk op mij. Geschiedenis is hier bijna tastbaar, en niet in de minste plaats door alle herinneringen aan de Franse heerser Napoleon. Ik moest natuurlijk Casa Buonaparte bezoeken. Behalve het bekijken van de vele bezienswaardigheden, heb ik langs de fijne kustlijn in Ajaccio gelopen. Op advies van het lokale toeristenbureau heb ik de Iles Sanguinaires bezocht. Hier lijken de rotsformaties met zonsondergang in bloedrode tinten te verkleuren.
Misschien maakt het typisch middellandse zeeklimaat van Corsica het eiland minder geschikt als winterzonbestemming. Echter, ik ga zeker nog eens gedurende de winter naar dit fijne eiland.
Gastartikel: dit reisverslag is geschreven door Nadine; in het dagelijks leven werkzaam bij Devakantiezoeker.nl.
Geef een reactie