Op de voorgrond doemt een smal stuk land op met de oude vuurtoren van Pertusato. Wanneer je verder loopt over het weggetje, dwars door de macchia, loop je er zo op af. Deze vuurtoren uit 1844 is de oudste van een hele rij vuurtorens. Lees meer hieronder.
Die van de Capo di Feno via Madonetta en de Capo Pertusato reiken tot aan de Îles Lavezzi eilanden en zorgen zo doorlopend voor een kustbewaking. De vuurtorens kunnen alleen niet voorkomen dat in de Straat van Bonifacio regelmatig schepen vastlopen.
Nadat in 1993 eindelijk de doorvaart van tankers verboden werd, hoefde men niet meer het ergste te vrezen. Gelukkig heeft er nooit een olieramp plaatsgevonden. Als dat wel zo zou zijn zou het hele kolonies van zeldzame zeevogels de dood hebben bezorgd. Alle ecologische inspanningen, waaronder die in het natuurreservaat van Lavezzi, zouden dan voor niks zijn geweest.
Tenslotte leeft Bonifacio van zijn aantrekkelijke kust. Die niet slechts een paar miljonairs naar het privé-eiland van Cavallo of naar de golfbaan aan de Pointe de Spereno lokt, maar elk jaar duizenden toeristen naar de cafés en pleziervaartuigen trekt.
[br][hr][br]
Geef een reactie