De megalithische monumenten die in het neolithicum (6000 tot 2000 voor Christus) werden gebruikt voor het eren van de doden zijn op 5 eilanden in de Middelandse Zee gevonden. Dat zijn Sardinië, Malta, Mallorca, Menorca en natuurlijk Corsica. Op Corsica vind je in Zuid-Corsica verschillende megalieten en menhirs. Vooral bij Filitosa zijn talloze van deze monumenten en overblijfselen van een prehistorische nederzetting. Lees meer in dit artikel over de evolutie van dit stukje geschiedenis.
De Corsicaanse megalieten cultuur is verdeeld in 3 perioden, namelijk megalithicum I, II en III. Deze voorwerpen tonen een evolutie in begraafplaatsen. De vroegere grafheuvels maakten plaats voor de zogeheten dolmens. Dolmensen bestaan uit horizontale monolieten die de zielen van de doden voorstellen.
In het megalithicum III (is onderverdeeld in 6 fasen) werd de horizontale monoliet vervangen door een verticaal mensvormig beeld. De beelden verschillen afhankelijk van door wie ze zijn gemaakt. In de periode van invasies waren ze bijvoorbeeld gewapend en later weer niet.
Hieronder zie je een afbeelding met beelden uit fase 5 en 6 van megalithicum III. De beelden behoren tot de beroemdste van het eiland. Ze zijn genoemd naar de plaatsen waar ze zijn ontdekt en de nummers geven aan dat er meer dan één beeld is gevonden dezelfde plek.
Tegen het eind van megalithicum III vestigden zogheten Torréens zich op Corsica. Zij brachten torenachtige bouwwerken met zich mee. Deze namen stukje bij beetje de plaats in van de antropomorfe.
[br][hr][br]
Geef een reactie